Die had totáál ik niet zien aankomen…
De derde én eerste prijs winnen van de internationale poeziëwedstrijd van de Euregio, categorie Nederlands. (Anoniem gekozen uit Duitstalige, Nedersaksische en Nederlandse inzendingen). Ik was geroerd tot tranen toe (en moet dit even nog altijd laten landen,). Het was een mooie bijeenkomst in Boekhandel Broekhuis Enschede, waar Nederlanders en Duitsers luisterden naar Duitse, Twentse, Plattdeutsche en Nederlandse poëzie en de winnaars prijzen ontvingen.
Hieronder meer info over de wedstrijd en de winnaars:
https://www.enschede.nl/prijsuitreiking-internationale-poeziewedstrijd-over-thema-vrede?fbclid=IwAR0DpLuGaUI56hg5Y9Ixyvknnr-aR3SuxYaTQZRDRT7iApgIRrUmLysh110
En hieronder mijn gedichten:
Eerste prijs (en hierover was ik zelf ook het meest tevreden):
vluchtige bestanddelen
ik zie en spreek ze
maar ze zeggen nooit
jouw haar ruikt naar mijn land
mijn haar ruikt niet naar woestijnzand gegrild
door de zon, vijg, meloen en thee met platbroodparfum
maar naar kroket, asfalt, mest, een vleugje gras
mijn haar geurt niet naar puin, kruit
het riekt naar nuchterheid, regeltjes en iets parabenenvrij
van Holland & Barrett
er is een bouquet dat universeel is: dat van gevangenschap
het heeft een aroma van moe metaal
gemengd met het zweet van een gepest kind en dat
van een achterhaalde wet
hoe mensen geuren doodslaan om opnieuw te beginnen
ze zijn sterk
of radeloos veroordeeld tot Google-translate
prachtig poëtisch misvormd, reukloos zijn de vertalingen
Derde prijs:
een verdrag
een mannenstem, geschreeuw
repliek in hoog gejank, deuren die slaan
dan weer bevel, gepiep
het vrouwenverzet moedig ik inwendig aan
zo gaat het al jaren, gewenning
is vriend en struisvogel geworden
de muren zijn dun
maar opeens vraag ik het me af:
buurman, geef jij de vogels weleens oud brood
van dat handwerk in stukjes
korsten voor de nood en zie je ze vliegen?
ik zou het van harte aanraden
dan hoef je minder te letten op je dochters telefoon
of de onschuldige daden van je vrouw
weet je, alle korsten zijn
genoten kost
en als vogels vechten om het brood, weet dan
dat gevechten misschien wel tekorten en gebreken zijn
of spiegels van haantjesgedrag
het liefst sluit ik met jou een verdrag
dat je onwennig ondertekent
zodat jij drie keer per week de vogels voert
en wij samen zwijgend toezien hoe zalig ze zullen eten
jouw gesloten mond, het begin van vrede
Verzet je Zinnen 